Κυβερνητικοί μηχανισμοί απεργάζονται σχέδια παύσης του Γενικού Ελεγκτή λόγω ισχυριζόμενης υπέρβασης εξουσίας μέσα στα πλαίσια της συνταγματικής πρόνοιας του άρθρου 153 για παύση δημόσιου αξιωματούχου λόγω ανάρμοστης συμπεριφοράς. Συνταγματική πρόνοια που δεν έχει χρησιμοποιηθεί ξανά στο παρελθόν παρά μόνο στην υπόθεση παύσης του πρώην Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα Ρίκκου Ερωτοκρίτου. 

Στην υπόθεση Ερωτοκρίτου είχε λεχθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο ότι ανάρμοστη συμπεριφορά αποτελεί: “…συμπεριφορά τόσο κακή, τόσο μεμπτή δηλαδή, ώστε να καθιστά το πρόσωπο που είναι υπόλογο γι’ αυτήν, ανίκανο να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντα του αξιώματος του ή να δημιουργεί, ευλόγως, αμφιβολίες σε τρίτους, αντικειμενικά κρίνοντες, ως προς την καταλληλότητα του να ασκεί τα καθήκοντα του αξιώματος του κατά τρόπο έντιμο, ορθό και εξυπηρετούντα το δημόσιο συμφέρον, το οποίον το αξίωμα προορίζεται να εξυπηρετεί…”

Η κατ’ ισχυρισμό υπέρβαση των καθηκόντων του Γενικού Ελεγκτή δεν σχετίζεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο με την ορθότητα των συλλογισμών του και την εντιμότητα που χαρακτηρίζει τις πράξεις του.

Η κυβέρνηση θα μπορούσε να δώσει οριστική λύση στο θέμα εάν ενεργοποιούσε εγκαίρως τις πρόνοιες του άρθρου 139 του Συντάγματος το οποίο προνοεί ότι όπου υπάρχει σύγκρουση ή αμφισβήτηση εξουσίας ή αρμοδιότητος μεταξύ κρατικών αξιωματούχων, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να ζητήσει από το Ανώτατο Δικαστήριο να καθορίσει τις αρμοδιότητες έκαστου κρατικού αξιωματούχου. 

Παρόλα αυτά, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις το άρθρο 139 δεν θα μπορούσε να τύχει εφαρμογής αφού όπως τονίζει το άρθρο 139(4) η προσφυγή αυτή πρέπει να ασκείται εντός τριάντα ημερών από την στιγμή που αμφισβητείται η αρμοδιότητα του δημόσιου αξιωματούχου. 

Ο Γενικός Ελεγκτής κοινοποίησε το προσχέδιο της έκθεσης του στον Γενικό Εισαγγελέα προ των 30 παρελθόντων ημερών.

Η απόλυτη ημετεροκρατία

Πολλά κυβερνητικά στελέχη επικαλούνται το δημόσιο συμφέρον το οποίο δήθεν καταστρατηγείται από τις πράξεις του Γενικού Ελεγκτή. 

Σήμερα μαθαίνουμε ότι οι 18 πολιτογραφήσεις που αφορούν την επένδυση του καζίνο σχετίζονται άμεσα με τον στενό επαγγελματικό και οικογενειακό κύκλο της οικογένειας του προέδρου Αναστασιάδη. 

Αυτό λοιπόν είναι το δημόσιο συμφέρον; Δεν αποτελεί άλλοθι της ημετεροκρατίας και νοσηρή σκέψη, ότι δεν μπορούμε να προσελκύσουμε επενδύσεις παρά μόνο εάν παραβαίνουμε τους νόμους της χώρας μας; 

Τι πραγματικά αποτελεί ανάρμοστη συμπεριφορά;

Από την στιγμή που ο Γενικός Εισαγγελέας και η κυβέρνηση απειλούν τον Γενικό Ελεγκτή ζητώντας του να μην προχωρήσει σε έρευνες που δυνητικά μπορούν να στοιχειοθετήσουν κατηγορίες εναντίον τους ή εναντίον του στενού πολιτικού τους κύκλου, αυτή τους η απειλή δεν αποτελεί την πραγματική ανάρμοστη συμπεριφορά η οποία είναι και κατακριτέα και κολάσιμη με βάση το Σύνταγμα; 

Οι δύο πλευρές 

Σε αυτή την αντιπαράθεση μεταξύ της απόλυτης ημετεροκρατίας και του θεσμού που ελέγχει την ασυδοσία των κυβερνώντων, δεν θα πρέπει να υπάρχουν ουδέτεροι ανάμεσα στους Κύπριους πολίτες. 

Η σιωπηρή πλειοψηφία των πολιτών πρέπει να διαλέξει πλευρά και να στείλει προς πάσα κατεύθυνση ένα ξεκάθαρο μήνυμα ελπίδας.

Πηγή

του Χρίστου Τρύφωνος
Νομικός, μέλος της Επιτροπής Νομικών και αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Νέων Επιστημόνων